Zwaarste ooit?

Cross Duathlon Etten-Leur

Vandaag was het weer zo ver, tijd voor de cross duathlon Etten-Leur. Rond de klok van 11u vertrokken uit Oud Gastel samen met Rien en onze reserve Toga-er Rudolf de Jong. Het weer viel nog niet eens tegen, een beetje miezer. Maar het weer van de dag er voor baarde ons meer zorgen. Aangekomen in Etten-Leur waren de atleten op de korte afstand bezig aan het wedstrijd. We hoorden al gauw het vertrouwde stemgeluid van Wim van den Broek. Gauw onze inschrijvingen gehaald en onze startnummers op de fietsen vastmaken. Op naar de wisselzone, helm op, riempje vast, altijd even opletten de 1e keer weer van het seizoen.

Om 13u startte de lange afstand, 6km lopen, 20km mtb-en, 3km hardlopen. Door de regenval van zaterdag was het een waar modderfestijn! Resultaat : valpartijen, verloren schoenen en een gefrustreerde belg die z’n mtb de boomgaard in slingerde onder het geluid van een welgemeende MILJAAR!

Voor ons zelf verliep de wedstrijd zonder al teveel gevloek. Zelf lekker gelopen op het eerste deel ondanks een schuivertje. Ik, Rien en Rudolf stonden uiteindelijk tegelijk te wisselen. Al gauw werd ik met het fietsen ingehaald door Rien en die bouwde zijn voorsprong lekker uit.

Twee zeer zware stukken met het fietsen sprongen er toch wel uit. De ‘Paden’ door een boomgaard, die door de regen en zwaar materiëel bijna onbegaanbaar werden. Letterlijk tot de assen in de blubber en je fiets maar een kant op mikken en hopen dat je daar ongeveer uitkwam. (hopelijk later nog wat foto’s van dat stuk via o.a Pavado) Bij elke ronde van het fietsen ging de energie er steeds meer uit door die blubber…

Het afsluitende looponderdeel voelde als een bevrijding, weg van die blubberbende en nog lekker 3 kilometertjes maken over een niet te slecht bospad. Rien finishte zelfs onder de 2 uur, onder deze omstandigheden een topprestatie!

89 Buurstee Rien Oud Gastel 0217 28:05 1:41:09 1:59:27 12eH50

102 Berg Mark van den Oud Gastel 0037 26:54 1:45:28 2:03:03 48eH20

Na een welverdiende kom snert en broodje worst weer op huis aan. Om onze spullekes weer een beetje schoon te maken en het zand tussen de tanden uit te halen, knars, knars……