Het is zondag 28 juni, 12.00 uur. En ik heb merkbaar last van het ‘zondags-na de Gastelse triathlon zwarte gat’. De weken voor die triathlon werk je er bewust naar toe. Het beheerst in enige mate je leven. Ik probeer dan ook wat gezonder te leven. En natuurlijk trainen, voor zover het lichaam het toelaat. En dan is dat op die zondag in 1 keer allemaal voorbij. Maar goed, volgend jaar nieuwe ronde, nieuwe kansen. Eerst maar eens terugblikken op de editie 2015.
Het lichaam had Engeland redelijk goed verteerd. Dat wil zeggen dat ik de drie weken erna best lekker heb kunnen trainen. Voor een aantal Toga kanjers stond er in die periode ook nog een divisie wedstrijd op het programma. Petje af mannen! Verder een voorbereiding zonder incidenten. Hoewel. Vermeldenswaardig is misschien nog dat Jan Carry Bolmer opgesloten heeft in het zwembad. En dat onze Ad ‘even tussendoor’ een 10 km afraffelt in 32.50!!!! Waar gaat dat heen?
Ook een speciaal iets zijn de uitzendingen van ‘rennen voor twee’ bij de EO. Op zich komt in de eerste uitzendingen Gastel niet eens zo zeer aan bod. Maar de deelnemers des te meer. En hoe! Iedereen die je spreekt is zwaar onder de indruk. En is razend benieuwd hoe dat zaterdags bij de wedstrijd zal gaan.
Niels stuurt ons vrijdag een app met daarop een afbeelding van de deelnemerslijst van de eerste Gastelse Triathlon. Kijk, daar doe je Peet dus een plezier mee! Dat deed mij er aan herinneren dat een paar weken daarvoor wonder boven wonder alsnog mijn foto van die eerste Triathlon boven water was gekomen. Die foto ben ik lange tijd kwijt geweest. Ik zet hem op de App en Kees de B. stuurt er ook eentje van hemzelf van 1985. Tastbare bewijzen van mooie herinneringen.
Vrijdag avond is traditioneel de avond van het startnummer ophalen. En alvast sfeer proeven bij de jeugdtriathlon. Eindelijk, na een aantal jaren van slecht weer, treft de jeugd een mooie zomeravond. Ik kuier met wat Toga mannen over het parcours en ga rond de klok van negen naar huis. En merk dat de spanning op begint te lopen. Spullekes klaar leggen en naar bedje toe.
Na een redelijke nacht vroeg wakker. Normaal val ik dan meestal nog wel in slaap. Nu Niet. Nee, natuurlijk nu niet. Het is potdomme D-DAY!!! Maaike vertrekt al om 7.00 uur naar het Veerhuis om daar achter de inschrijftafel plaats te nemen. De jongens zijn niet thuis. Dus Peetje loopt in zijn eentje wat door het huis te ijsberen. Om een uur of negen ga ik mijn loopschoenen wegleggen bij de wisselzone. En zie daar dan ook al de families van ‘rennen voor twee’ arriveren. Indrukwekkend. En net alsof je, vanwege die tv-uitzendingen, deze mensen goed kent. Ze gaan zich direct inschrijven in het Veerhuis. (Erg) vroeg, maar dit moet voor hun ook wel een erg spannende dag zijn.
Ik loop buiten Dirk nog tegen het lijf. Dirk is nog steeds herstellende van zijn zware val en heeft zich vandaag opgeworpen als verkeersregelaar. Ook leuk (en vooral nodig) maar we hopen natuurlijk dat Dirk er volgend jaar weer gewoon bij is als deelnemer. Hetzelfde geldt overigens natuurlijk voor onze Mister Toga Johan en voor John.
Doordat het programma in elkaar zit zo als in het elkaar zit heb ik vandaag geen gelegenheid om te gaan kijken naar de start van de andere afstanden (behalve bij de trio’s). Jammer, want ik vind het altijd een erg indrukwekkend gezicht, de zwemstart bij de com. van der Hartenbrug.
Om negen uur is de 1/3e gestart. Toga deelnemers: Koen, Ed, Jurgen, Hans, Mark van R., Rien en Kees de B.
Van de eerste vier genoemde zijn we dat inmiddels een beetje gewoon (wat de prestatie er overigens zeker niet minder op maakt), van Mark, Rien en Kees de B minder. Mark omdat hij nog niet zo lang aan deze sport voor gekken en dwazen meedoet. Rien en Kees hebben de afgelopen jaren het nodige blessure leed voor de kiezen gehad, dus ik kan mij zo voorstellen dat er wat extra emotie bij deze twee bij komt kijken. Kees heeft zelfs nog nooit een 1/3 gedaan en wil, zoals hij zelf zegt, er minstens aan eentje in zijn leven mee hebben gedaan.
Jurgen wordt dit keer (voor het eerst) de Toga winnaar. Proficiat, maar de eerlijkheid gebied ook te zeggen dat Koen behoorlijk veel trainingsachterstand had opgelopen.
Onze afstand start om 10.10 uur. Vier Toga deelnemers: Eric, Richard, Annalies en schrijver dezes. Bij het binnengaan van het parc fermé heb ik een vrouwelijk jurylid van de NTB nog de dag van haar leven kunnen bezorgen. Ze moest er heel veel moeite voor doen maar uiteindelijk lukte het haar met een bovenmenselijke krachtsinspanning het riempje van mijn helm over mijn kin te trekken. Als een ware Frau Obersturmbannführer zette ze mij aan de kant en gebood het riempje strakker aan te trekken. Anders geen triathlon voor Peetje dit jaar. Befehl ist befehl. Dus netjes mijn riempje strakker gezet om vervolgens, je raad het al, twintig meter verderop bij mijn wisselplek het weer wat losser te zetten. Agge mar leut et!
Over de wedstrijd kan ik kort zijn. Die ging namelijk lekker. Uiteindelijk blijken in de uitslag Eric en Annalies beide eerste van Oud Gastel te zijn!
Ondertussen waren ook de deelnemers aan de kwart vertrokken. En natuurlijk de ‘renners voor twee’. Voor Toga aan de start: Jan, Ad, Kurt, Mark v/d B, Kees B, Mark van M.
Na een verkwikkend bad snel naar de oprit van Jan. Nee, naar de oprit van Mirriam natuurlijk. Want zij is daar als vanouds de perfecte gastvrouw. Niks komen we tekort. En ik kan mij vergissen, maar volgens mij word ik altijd een beetje extra verwend (wat op de oprit gebeurt, blijft op de oprit….).
Het is altijd een leutig onderdeel van de triathlon dag. Voor mij is dan de spanning eraf. Ik kan lekker aan de kant gaan zitten genieten met een verkwikkende Jupiler in de hand. En genieten was het !!!
In de kwart maar liefst twee Toga mannen in de top. Jan ligt een hele tijd tweede en eindigt uiteindelijk knap vierde overall. Maar baas boven baas: Ad is bij het looponderdeel enorm op komen zetten, passeert Jan (die op dat moment derde lag) en net voor de finish passeert Ad zelfs nr 2. Oftewel: zilveren medaillewinnaar overall !! Ut mot nie gekker worruh.
Maar ook de rest van Toga levert een puike prestatie. Kurt kent ook een heel sterk looponderdeel, Mark gaat ‘steady’ , Kees heb ik weleens frisser zien finishen (karakter Keesje!) en Mark roept bij de laatste looppassage met een grote smile op zijn gezicht dat hij morgen toch maar niet meedoet aan de halve marathon van Roosendaal.
Tussendoor kippenvel veroorzakende passages van de ‘renners voor twee’. Super mooi om het enthousiasme van de kinderen en hun begeleiders te zien. En diepe bewondering voor de prestaties die worden geleverd. En het doet je zeer wel realiseren hoe gelukkig we mogen zijn dat wij onze sport op onze manier kunnen beoefenen.
Na al dit geweld nog een soort van apotheose in de vorm van de trio’s. Nu dus wel als toeschouwer naar de Vliet. Zeker ook omdat ons Maai meedoet als zwemmer bij de Joannesschool. Een kleine honderd trio’s aan de start. Met ook het achttiende Toga lid van vandaag aan de start, Toine (die samen met Hans en Eric een trio vormt). Bij de trio’s staan superspecialisten zij aan zij met recreanten. Ieder levert op zijn/haar niveau een topprestatie. Na het zwemmen direct met Maaike op de fiets terug naar huis. Of beter: het Veerhuis. Want daar worden op het terras al even traditioneel de laatste uurtjes doorgebracht. De finish is de laatste jaren op het Wim van de Broek plantsoen waardoor het zich enigszins buiten ons gezichts- en gehoorveld afspeelt. Geen probleem. Gespreksstof voldoende. En witbier. En Jonge Klare. Inmiddels komen ook de vrijwilligers van uit alle hoeken en gaten terug. Ik hoor dat er 280 (twee honderd tachtig!) vrijwilligers op de been zijn vandaag. Ongekend. En de absolute basis voor het welslagen van het evenement.
Zonder deze mensen geen triathlon!
Bij de zoveelste gang naar de wc merk ik dat mijn loop niet helemaal ‘strak’ meer is. De (in)spanning gevolgd door de totale ontspanning in de vorm van kletsen en alcoholgebruik begint zijn tol te eisen.
Oftewel: tijd om naar huis te gaan. En tijdens de wandeling terug naar huis bedenk ik mij dat naast de genoemde vrijwilligers de mensen van ’t Veerke ons weer een pracht van een dag hebben bezorgd!
