Het is eind februari en nog zo’n 4 maanden te gaan. Dan (25 juni 2011) kunnen we als Toga voor de tweede keer meedoen aan datgene waar Toga in 2010 primair voor is opgericht, nl. deelname aan de Triathlon in Gastel. Ik heb mij voorgenomen om in de aanloop daar naar toe wat voorbereidingsmomenten te beschrijven. Dit is het eerste exemplaar van het feuilleton ‘op weg naar 25 juni’.
We zijn dus een paar maandjes onderweg in 2011. En dat betekent dat er aan het eerste regionale loopevenement van dit jaar kon worden deelgenomen, nl. de traditionele Wildenhoekloop in Kruisland. De afstanden zijn 6,5 en 15 km. Het evenement had een hoog Toga gehalte. Als ik mij niet vergis deden er 10 Toga leden mee, waarvan 9 aan de 6,5 km en 1 (Koen) aan de 15 km. Sowieso was Gastel erg goed vertegenwoordigd. Van de 52 deelnemers aan de 15 km kwamen er 13 uit Gastel; van de 58 deelnemers aan de 6,5 km maar liefst 33!!! Tot zover de statistieken, nu een sfeerimpressie.
Aangekomen in Kruisland wrijf ik de slaap uit mijn ogen en denk: ‘zie ik dat nou goed?’. En jawel, een hele pluk Toga boys, keurig in Toga clubkostuum gestoken, fris en monter aan de warming up bezig. Later begreep ik waarom ze van die frisse kopjes hadden: de heren hadden al lekker een uurtje in zwembad de Stok doorgebracht. ‘Goed zo jongens, zo hoort het’, denk ik bij mijzelf, terwijl mijn eigen lichaam nog bezig is met het verwerken van de afvalstoffen van een gezellig maar veel te laat geworden verjaardagsfeestje.
Aanmelden en omkleden in café De Commerce, waar duidelijk nog de lucht hangt van verschraald bier na de feestavond ervoor ter gelegenheid van ‘met de slee naar benee’. Ik voel mij wel enigszins thuis in deze atmosfeer, maar vraag mij af wat bijv. de zich naast mij omkledende Rob Musters er van vindt. Volgens mij wordt Rob van deze lucht al dronken (en anders toch in ieder geval misselijk). Ik ontdek (gelukkig) nog wat meer ‘zich-in-een-café-ambiance-thuisvoelende-Gastelse atleten’ (waaronder Adrie. T, Ron. W en Frank. H) en begeef me na een korte warming up naar de start aan de Meestoof. Inmiddels ben ik door de ijzige wind toch echt wel wakker geworden, maar weer denk ik: ‘droom ik nu?’. Is dat echt Rien Buurstee zonder Jan Moerings. Gelukkig weet Kees Bastiaansen mij snel duidelijkheid te verschaffen. Het blijkt dat Rien die dag ervoor in een Belgische kliniek van zijn Siamese tweelingbroer Jan is gescheiden, dit omdat Jan ziek was geworden. Zo zie je maar, zelfs Jan ‘de man van beton’ Moerings kan ziek worden!
Na een paar koude minuten stilstand voor de start mogen we om 11.00 vertrekken. Eerst zo’n 3 km windop over de Roosendaalseweg. En dan, bevrijdend linksaf de Holtebregsestraat in, daarmee grotendeels de wind mee in het tweede deel. Het gaat redelijk goed. In the middle of nowhere (volgens mij ergens in de buurt van de Wildenhoeksestraat) krijg ik een hartverwarmende aanmoediging van mijn vaste steun en toeverlaat Maaike toegeschreeuwd, waarna ik de laatste 1,5 kilometer fluitend afleg. Of was het piepend? Hoe dan ook, moe (dat zeker) maar ook voldaan passeer ik de finishlijn. Met het authentieke commentaar van lokale speaker Don Ossenblok. Die tijdens zijn verslag over de aflevering van FC de Kampioenen van de avond ervoor, ook nog wat namen van binnenkomende lopers afroept.
We krijgen 2 meter na de finish van de organisatie een zak snoep in de handen gedrukt (inderdaad, dat is precies wat een mens op dat moment nodig heeft) en ik sluit mij aan bij een aantal eerder gefinishte Toga leden. Een minuut of vijf later is de hele Toga familie binnen (behalve Koen want die mocht wat langer) en zit de helletocht door de Kruislandse polder er weer op. Veel, of eigenlijk alleen maar, tevreden gezichten en geluiden. Al snel blijkt het inderdaad dus goed koud te zijn. Daarom snel naar De Commerce, droog shirtje aan, warme jas aan, nog één keer diep inhaleren en hup, in gezwinde spoed naar de auto. Nou, gezwinde spoed? Het is eigenlijk meer een sukkeldrafje, mede vanwege de al vrij snel opkomende stijfheid in de kuiten. En om het contrast alleen nog maar groter te maken, juist voor dat ik in de auto stap wordt ik nog gepasseerd door de top drie van de 15 km (waaronder Eric Simon Strijk en Bernard Heshof). Deze mannen lopen die 15 km met een gemiddelde van 3 minuten en 27 seconden per kilometer, dus met zo’n 17 á 18 km per uur!!! Da’s toch niet normaal man!
Thuisgekomen heb ik het stramme lichaam op een heerlijk warm bad getrakteerd, de achillespezen op een ijszak en heb daarna vanuit een heerlijke horizontale positie naar de tv-beelden van de veldrit van Oostmalle gekeken. Kortom, een mooie sportieve zondag!
Voor de liefhebbers de resultaten van Toga:
15 km
Koen, 20e, 1.04.01
6,5 km
Annette, 3e dame, 30.25
Niels, 3e, 24.15
John, 8e, 26.50
Kees de B, 10e, 27.31
Rien, 11e, 27.34
Peet, 17e, 28.38
Kees B, 23e, 30.20
Richard, 33e, 33.35
Eric, 38e, 36.43
