Ik ben dit jaar tekortgeschoten. Niet op sportief gebied.  Integendeel. Na het moeizame jaar 2016 heb ik in 2017 het hele programma af kunnen werken. En meestal ook nog naar tevredenheid. Nee, ik bedoel op het gebied van verslagen maken. Het is maar liefst 4 maanden geleden dat ik mijn eerste en tot nu toe enige verslag van 2017 schreef. Toen over het buitenland weekend in Epinal.

En we kunnen bepaald niet zeggen dat er in die 4 maanden op Toga-gebied niets gebeurd is. Daar lag het zeker niet aan.  Waar het wel aan lag?  Ik weet het niet.  Soms druk met andere dingen, soms geen zin.  Ik merk wel dat het ondoenlijk is om van alle gebeurtenissen nog een passend verslag te maken. Om 2017 toch niet zomaar voorbij te laten gaan probeer ik alsnog om enkele hoogtepunten aan te stippen. Het is zeker geen volledig overzicht. Zo ontbreken er diverse wedstrijden (waaronder die van de divisies).  Maar op deze manier kan ik misschien een beetje van mijn schuldgevoel wegpoetsen.

Gastel

Twee weken na Epinal stond Gastel op het programma.  Met een spannende aanloop er naar toe. De nieuwe Tri-suits werden nl. 1 dag voor de wedstrijd geleverd. En die tri-suits zouden de gemoederen daarna flink bezig houden. Meer dan de wedstrijd lijkt het wel. Naar ik begreep was het belangrijkste in de hele discussie dat in deze tri-suits de mannelijkheid bovengemiddeld  getoond  werd. Meer dan in de oude tenues. Vreemd dat er over zo’n kleinigheid zoveel ophef werd gemaakt. En, zo vraag ik mij af, klopt het wel? Als proef op de som onderstaand twee foto’s.   Kijk en vergelijk. Ik moet wel toegeven dat ik nog nooit op die manier naar foto’s heb gekeken. Het geeft mij een soort van ongemakkelijk gevoel.   Maar ‘alles voor de (het) zaak(je)’.

In de wedstrijd was Toga op vele fronten actief (1/8, ¼ en 1/3). Wat mij daar vooral van bij is gebleven is de totaal gesloopte Dirk. Grijs in het gelaat kwam hij over de finish, waarbij later de aap uit de mouw kwam:  Dirk had onderweg een forse kuit blessure opgelopen.  Menigeen zou uitgestapt zijn, zo niet onze Dirk. Klasse Dirk!

Clubkampioenschappen

Ook dit jaar is het wedstrijdleider Koen weer gelukt om tussen alle andere wedstrijden door de clubkampioenschappen te organiseren. Zowel individueel als de teamrelay.  Het blijven fantastische onderdelen in ons jaarprogramma.  Ze staan qua omvang misschien in de schaduw van de divisie wedstrijden en andere triathlon wedstrijden waar we als Toga aan meedoen. Maar wat mij betreft verdwijnen  deze clubkampioenschappen nooit of te nimmer van de agenda. De eerlijk gebied wel te zeggen dat ik aan de start van bijvoorbeeld het fietsonderdeel daar soms 180 graden andersom over denk. Omdat ik weet dat ik zo’n kleine twintig minuten later volledig naar de kl.ten zal zijn. Maar toch, de voldoening nadien en de onderlinge competitie maken alles goed.  In het individuele klassement is Jan weer een klasse apart.  In de relay een mooie strijd met als winnaars Rien, Sem en Hans.  De relay is zelfs op de foto vastgelegd door Frank Hopstaken .

 WK leeftijd groepen Rotterdam         

Over mooie evenementen gesproken zeg!  Kippenvel met terugwerkende kracht.  In het weekend van 16 en 17 september eerst op zaterdag zitten genieten van het live verslag op tv van de wedstrijd voor de absolute wereldtop.  Maar zeker zo mooi was het gebeuren op zondag, waar onze eigen wereldtoppers Jan en Ad deelnamen aan het wk in de leeftijdgroep 50-55. Die dag zijn we met twee auto’s naar Rotterdam gereden om te supporteren.  En vanaf het moment dat we uit de auto stappen is alles indrukwekkend: de omgeving , de gebouwen, de massaliteit, de exotische deelnemers (waarbij vooral de Mexicanen indruk maken). En te midden van dat geweld onze eigen Toga helden Jan en Ad. Dankzij  gids Rien (dit weekend de persoonlijke verzorger van beide mannen)  kunnen we ze gedurende de wedstrijd gelukkig  best goed volgen. Jan ligt tot de voorlaatste doorkomst bij het looponderdeel voor op Ad, maar Ad slaat in de laatste 5 km toe en wint  het onderlinge prestige duel. Maar mooier is dat onze beide helden zich meer dan voortreffelijk staande weten te houden in dit mondiale deelnemersveld. Wim  van den Broek, speaker van dienst, haalt ze op een geweldige manier binnen. We babbelen wat na en keren na een mooie dag huiswaarts.  Waarbij de eerlijk gebied te zeggen dat het dan toch wel erg prettig is om terug te keren in ons eigen kleine gemoedelijke Gastel. Rotterdam is prachtig. Voor één dag. 

Bbq

Voor onze jaarlijkse bbq zijn we dit jaar te gast bij Jurgen en Karin. We treffen het geweldig met het weer en onder het genot van een hapje en een drankje wordt er traditioneel gedurende de avond volop teruggekeken op het afgelopen seizoen en vooruitgekeken naar 2018. Wat de terugblik betreft: de clubkampioenen worden gehuldigd. Naast Jan (lopen, fietsen en algemeen) is dat op het zwemonderdeel onze Benjamin Sem! Proficiat! Pas bij het schrijven van dit stukje besef ik me dat we totaal het Toga inwijdingsritueel voor Sem vergeten zijn!  Maken we in 2018 wel goed.  Daarnaast wordt Ed met overgrote meerderheid van stemmen gekozen tot Toga man van het jaar 2017!  Waarbij juryvoorzitter Koen hem bedankt voor alles wat hij voor Toga doet en de wens uitspreekt dat Ed volgend jaar weer aan alle Toga activiteiten kan deelnemen. Wat 2018 betreft: wat ooit als een flauwekulletje begon op één van de eerdere Toga bbq’s wordt voor 5 Togaleden (en hun partners) keiharde waarheid: deelname aan de Curaçao triathlon!  Daarnaast is bekend waar de ‘normale’ buitenlandtriathlon naar toe gaat:  Steinbeck (Duitsland).  Dat wordt al weer de negende buitenlandtriathlon sinds de oprichting van Toga in 2010. Oftewel: in 2019 het tweede lustrum!!!   Reden om weer eens lekker extra uit te pakken. Het eerste lustrum hebben we gevierd in ons stulpje in Northumberland. In 2019 misschien naar Italië? Of naar één van de voorgaande negen bestemmingen, bijv. Zug?  Ho, stop Peet.  Je loopt weer veel te ver op alles vooruit.  Eerst maar eens de winter in. Gedoseerd een half jaar trainen. En klaarstomen voor Curaçao (27 mei), Steinbeck (17 juni) en Gastel (23 juni). Dat wordt sowieso een pittig maandje!

Tot volgend jaar.

27 mei 2018

17 juni 2018

23 juni 2018