25 mei
Vandaag doe ik mee aan ‘een rondje Sprundel’. Een loopwedstrijd over 5 en 10 km. Voor mij de vijf.
Verder in het deelnemersveld slechts één andere Toga man: Ad Verheijen. Deze karige Toga deelname heeft waarschijnlijk ook en vooral te maken met morgen: de start van de 1e divisie in Weert. Maar daarover straks meer. Ad heeft mogelijk podium kansen op de 10. Ik wil vandaag vooral kijken of ik mijn persoonlijke besttijd van dit jaar een beetje kan verbeteren. En dat blijkt na de finish inderdaad gelukt! Ondanks dat ik de laatste 500 meter terugval. Blijkbaar (logischerwijs) nog te weinig inhoud.
Ad wordt op de 10 knap 5e. En loopt, begrijpelijk, kort na de finish een beetje (veel) te balen omdat hij onderweg verkeerd is gelopen (bij gebrek aan een verkeersregelaar op een splitsing).
In mijn euforie trek ik bij thuiskomst mijn stoute schoenen aan en meld mij via internet aan voor de triathlon van Kilkenny (Ierland) op 27 juli van dit jaar (voor de liefhebbers: http://trigrandprix.com/).
26 mei
Het is zover: de start van de 1e divisie voor Toga! Het team van vandaag bestaat uit Koen, Jan, Ed en Hans. Eric en Johan zijn in alle vroegte al vertrokken om individueel deel te nemen aan de kwart. Rien en ik vertrekken als supporters samen met het genoemde kwartet om 9.00 uur naar Limburg.
Onderweg komen de berichten door dat het zwemonderdeel bij de kwart komt te vervallen: te koud. In Weert aangekomen spoeden Rien en ik ons naar het parcours waar we Johan en Eric nog zien fietsen om ze naar de aansluitende 10 km lopen te zien finishen. Maar wat is het koud!!! En toch inmiddels blijkbaar warm (of beter: niet koud) genoeg om het zwemmen bij de sprint (en de relay) af te zeggen. Nadat de start met 15 minuten wordt uitgesteld (eerst gaan er nog 5 grote boten door het kanaal om het water nog wat extra om te woelen) is het dan zover. Onze mannen mogen het water in. Toch apart om zelf met een dikke winterjas en een muts op vernikkelend aan de kant mensen dat ijskoude water in te zien gaan! Het lijkt ze nauwelijks te deren.
Van Toga komt Koen als verwacht als eerste uit het water gevolgd door respectievelijk Jan, Hans en Ed. Voordeel van de stadstriathlon Weert voor de toeschouwers is dat alle onderdelen zich vlak bij elkaar afspelen. Dus de straat oversteken en je staat al weer langs het fietsparcours. Vier ronden van ca 5 km. Mènsen lieve, wat een geweld! Wij staan precies in de te nemen haakse bocht. En zien op deze manier de enorme verschillen in techniek en snelheid. In al dat geweld houden onze mannen zich prima staande.
Jan haalt Koen in bij het fietsen en Ed passeert Hans. Na het fietsen gaan wij met onze chauffeur Johan huiswaarts en laten dus onze mannen alleen achter in het koude Weert. In de lekkere warme auto praten we wat na. Niks aan het handje. Totdat er ter hoogte van Breda een Appje van Hans binnenkomt, kort daarop gevolgd door een telefoontje van Koen. Wie van ons de sleutel van de bus heeft? Een stevige krachtterm gaat door de auto. Afkomstig van Rien. En jawel, een kwartiertje later mag Rien met sleutel weer terug naar Weert! Kan gebeuren Rien. En de mannen konden zich ondertussen gelukkig wel knus en comfortabel voorbereiden op de teamrelay in de auto van Koen.
Toga lekker knus tussen de 1/8 en teamrelay in Weert
Via Whatsapp worden we die middag/avond verder op de hoogte gehouden van de prestaties in Weert. Toga heeft zich bij het debuut prima verweerd. In beide onderdelen eindigt Toga op de 22e plaats en jawel, ook in de tussenstand staat Toga dus op die 22e stek.
Voor een ander opmerkelijke moment op die dag zorgde de lokale speaker. Bij het opnoemen van de plaatsen waar dit jaar de andere 1e divisie wedstrijden worden gehouden noemde hij naast Almere, Utrecht en Enschede de wedstrijd in Toga! Vanaf nu wonen wij dus nu niet meer in Oud Gastel maar in Toga.
