Het is nu begin september en ik pak de ‘Toga verslag-draad’ weer op. De wedstrijden in Engeland en Gastel liggen al weer zo’n 2 – 3 maanden achter ons. En op het moment dat ik dit schrijf hebben we net de clubkampioenschappen er op zitten. Dat wil niet zeggen dat er in die tussenliggende periode niets gebeurd is op triathlon vlak voor Toga. Zo zijn er divisie-wedstrijden geweest voor het eerste en het tweede team, in respectievelijk Utrecht en Oss. En hebben diverse Toga leden individueel aan wedstrijden deelgenomen. Echter, jullie razende reporter was daar niet bij aanwezig. Dus kan ik er ook geen zinnig woord van op papier zetten. Dit verslag betreft dus (slechts) een terugblik op de clubkampioenschappen. Althans, voor wat betreft het individuele onderdeel. Daarnaast is er natuurlijk nog de, na een paar jaar al beruchte, teamrelay. Of zoals Jurgen na afloop zei: “zo, nu kunnen de teams voor het echte hoogtepunt van het seizoen worden samengesteld: de teamrelay”. Dat zegt veel zo niet alles over hoeveel dat onderdeel aan populariteit en belang in drie jaar tijd heeft gewonnen!   Maar daarover later meer.

Neus

Onze grote organisator Koen blijft voortdurend een luisterend oor hebben voor de opbouwend kritische opmerkingen die geplaatst worden bij zijn geesteskindje. Daarom ook dit jaar weer een paar aanpassingen in het programma. Vooral bedoeld om de afstanden van de onderdelen meer in verhouding te brengen tot de ‘normale’ triathlons. Het komt er nu op neer dat we opgeteld tot een 1/16 triathlon komen. Dit betekent dat het zwemmen en het fietsen iets ingekort zijn.

Op 27 augustus was het zwemonderdeel: 250 meter knallen; 16 man aan de start, twee series. Voor de echte triathleten onder ons, en zeker diegenen die er al een halve triathlon op hebben zitten, is dit natuurlijk een afstand waar ze hun neus voor ophalen. Alhoewel, na afloop hoor je zo wat iedereen zeggen dat je ook op zo’n korte afstand behoorlijk kapot kunt gaan. Het is een soort van lange sprint. En dat zijn triathleten normaliter niet gewend te doen. Onze wedstrijdleider was vooraf streng en duidelijk geweest: géén wetsuits! Aan het eind was er volgens mij sprake van een redelijk ‘normale’ uitslag. Met weinig tot geen verrassingen. Winnaar is Koen in een prachtige tijd van 3.34

Op 1 september is het tweede onderdeel dat wordt afgewerkt: het lopen. Hier geen wijzigingen in het parcours: het bekende rondje door het Gastels bos en rond de vijver: 2,5 km lang. Voor mijzelf was het zeer de vraag of ik mee zou kunnen doen. Na een voorafgaande looptraining had ik erg veel last van mijn kuit. Na de warming up ronde bleken de massage beurt van Rien van Hassel en twee daagjes rust wonderen te hebben gedaan. Weliswaar een beetje met de noodzakelijke handrem erop heb ik gelukkig toch mee kunnen doen. Mark van de Bergh had vanwege vakantie al eerder gelopen. En vanwege diverse afmeldingen staan we vanavond met (slechts) 10 man aan de start. Rond de klok van 8 uur is iedereen klaar. Op deze avond, met dit deelnemersveld, is Jan Moerings, enigszins tot zijn eigen verrassing, de winnaar. (Later zal moeten blijken wie van de afzeggers alsnog het looponderdeel zullen afwerken en op welke manier dat de uitslag zal beïnvloeden).

Een dagje later, 2 september, fietsen. Het laatste af te werken onderdeel. Het parcours is gelijk aan dat van het fietsrondje van de trio-triatlon. Ca 11,5 km. Inmiddels wordt het spannend om te weten hoeveel deelnemers er daadwerkelijk zullen zijn. Dat blijken er deze avond dertien te zijn. Tijdens de warming up ronde vegen we nog een paar bochten schoon om vervolgens rond de klok van 19.30 uur los te gaan. Mensen, wat een geweld. Ik hoorde Koen na afloop op enig moment zeggen: “terwijl ik alles aan het geven ben kijk ik dan op mijn tellertje, zie dat ik tegen de veertig km per uur rij en denk dan: hoe is het is godsnaam mogelijk dat Jan Beton met zijn gemiddelde zelfs boven die grens uitkomt!” Inderdaad Koen, dat snappen wij gewone stervelingen simpelweg niet. En Jan is dus ook dit jaar weer de fietskampioen. (Aparte) klasse Jan!

Naamloos4

De lamme helpt de blinde, streng jurylid ziet er op toe

Gelukkig gingen we daarna iets doen waar schrijver dezes (wel) goed in is, nl. nabeschouwen en een biertje drinken onder de veranda van Jan en Mirriam.

Ter plekke wordt ook al de totaalbalans opgemaakt, oftewel de drie onderdelen bij elkaar opgeteld. Dan staat Jan duidelijk op nummer 1.

Wat ik toen en ook bij het schrijven van dit verslag nog wel een interessante vraag vind: waar wordt nu het grootste verschil gemaakt? Welk onderdeel is doorslaggevend?

 

Zwemmen                          Fietsen                     Lopen

Nummer 1                                  3.34                           17.13                      9.33

Nummer laatst                            5.31                           21.25                      10.48

Verschil                                     1.57                            4.12                         1.15

 

Hieruit blijkt dat dus niet persé op langer durende onderdelen grotere verschillen worden gemaakt. Dit geldt wel voor het langstdurende onderdeel, het fietsen. Maar bij het zwemmen wordt een groter verschil gemaakt dan bij het lopen.

Daar zijn diverse opmerkingen bij te plaatsen:

  1. Het zijn (hele) korte afstanden die ook nog eens los van elkaar worden afgelegd. Hierdoor heb je ook geen beeld wat de invloed van het ene onderdeel op het andere is zoals bij een ‘gewone’ triathlon.
  2. Het kan bij zo’n relatief klein aantal deelnemers zo zijn dat er toevallig sprake is van een hele goeie nummer 1 en/of een slechte nummer laatst. Maar toch, ook bij nadere beschouwing lijkt het gemiddeld wel te kloppen.
  3. Hoewel, bij de term ‘gemiddeld’ moet je ook weer voorzichtig zijn. Maar dan, beste vrienden, komen we op een voor mij traumatisch terrein. Te weten op het gebied van wiskunde en statistiek. Tot op de dag van vandaag schrik ik zo nu en dan badend in het zweet wakker omdat ik kort daarvoor in een droom voor de zoveelste keer mijn wiskunde examen op de middelbare school heb verknald. Ergens ver in mijn geheugen ploppen termen op als gewogen gemiddelde, rekenkundig gemiddelde, mediaan en modus . Maar als iemand hier wel verstand van heeft en/of lol aan beleeft : go your gang!

Naamloos6

Hoe dan ook: ik feliciteer de winnaars en wil Koen weer hartelijk bedanken voor de organisatie. Evenals Kees en Johan voor het jureren en de support en Mark van Rijsbergen voor het snelle doorzenden van de uitslagen in een mooie lay-out!

Nu zouden jullie kunnen denken: ‘Peet, hier klopt iets niet: nog niet iedereen heeft alle afstanden afgelegd”. Dat klopt. Maar ik ben eerlijk gezegd het overzicht kwijt wie evt nog wat gaat doen. Mocht het nog tot wijzigingen leiden dan zien we dat ongetwijfeld op whatsapp en/of horen we dat wel tijdens de bbq. Het is voor mij wel handig om nu al dit verslag af te ronden. Er komen deze maand immers nog diverse andere activiteiten waar verslag van moet worden gedaan.

Naamloos7